Zoeken in deze blog

maandag 8 augustus 2011

INSIGHT: Elke Andreas Boon, Elinor Carucci, Alexandra Cool en Jacques Sonck in het Fotografiemuseum te Antwerpen

Vanaf 25 september 2011 pakt het Antwerpse Fotografiemuseum eindelijk weer uit met een aanbod uit haar vaste collectie. Maar dat mag geenszins een reden zijn om al niet voor die datum een bezoek te brengen aan de verschillende solotentoonstellingen onder de gemeenschappelijke titel 'INSIGHT'.

Elk van de vier fotografen laat ons op haar (3x) of zijn (1x) manier naar de wereld kijken.


Op de eerste verdieping weet Elinor CARUCCI (Israël, 1971, woont en werkt in New-York) een wat moeilijke tentoonstellingsruimte toch om te toveren tot een persoonlijke plek. Zij voert zichzelf, haar ouders, haar partner en kinderen op in een intieme familiale en relationele sfeer met alle facetten van het leven: vreugde, pijn, genot, verbondenheid,...
Haar foto's zijn geen 'kiekjes' uit een doorsnee familiaal album en toch tonen ze veel meer de echtheid van het leven, terwijl ze de 'voyeur' in iedere bezoeker extra aanmoedigen.
Let zeker op de titels van de foto's, waarmee de fotografe allereerst zichzelf en ook de toeschouwer met de neus op de (soms letterlijk) naakte feiten drukt.



'And if I don't get enough attention', 2002, Elinor Carucci,
Courtesy of fifty one fine art gallery

Een verdieping hoger presenteren Elke Andreas BOON (°1969) en Alexandra COOL (°1961) hun aparte oeuvre.

In de zaal van fotografe en beeldhouwster Alexandra COOL heerst een 'gewijde' duisternis die de werken een extra dimensie verleent en de toeschouwer aanzet tot een rustige, stille beschouwing. De onderwerpen van de foto's zijn overigens steeds verstilde werelden. De manier waarop en de middelen waarmee ze in beeld gebracht zijn, bezorgt ze een extra 'sprookjesachtige broosheid'.

Met de 'pinhole camera' of 'camera obscura' heeft ze verschillende auteursportretten gemaakt in de serie 'Moments of writing'. Met een belichtingstijd van zowat 30 minuten worden de bewegingen van de personen mee geregistreerd, waardoor je vage, maar indringende 'portretten' krijgt. De resultaten lijken op een kruising tussen de historische fotografie en een soort spookfotografie.
In de kleine foto's toont ze onder andere David Van Reybrouck, werkend aan 'Congo' (7.1.2010), Jean-Philippe Toussaint (8.2.2010), Geert Van Istendael (14.10.2005,...

De serie 'Stills of Water' neemt ons in drie grote foto's mee naar mysterieuze wateroppervlakken in Corsica (1996-1997).

Tenslotte toont ze in de reeks 'The time being' 10 spia foto's van bustes die ze in 2010 boetseerde. Het zijn portretten van mensen met Alzheimer. Haar fotografische benadering benadrukt het wegglijden in de vergetelheid: fade out !


David Van Reybrouck - werkend aan 'Congo' - 7/1/2010 14u21 - 14u36 (c) Alexandra Cool

In de zaal van Elke Andreas BOON heerst het volle licht. In tegenstelling tot de vage of vervagende figuren bij Alexandra Cool, staan de mensen op deze foto's klaar en duidelijk in beeld. Of dat de 'duiding' gemakkelijker maakt, is nog een andere vraag. Het wordt in elk geval een boeiende ontdekkingstocht.

De tentoonstelling is opgevat als een installatie waarbij foto's in museale composities afgewisseld worden met frêle tekeningen en aangevuld met opmerkelijke video's. Met het overzichtelijke zaalplan baant U zich een weg door deze uitgebreide collectie...

Onlangs heeft Elke Boon de 'stoere' voornaam 'Andreas' aan haar naam toegevoegd... (iets met 'ballen' heb ik uit een interview met haar begrepen).
Die drang naar stoerheid contrasteert misschien fel met haar affiniteit voor kwetsbaarheid, maar zo houden ze elkaar inevenwicht. In Watou zagen we van haar onder andere de 'letterlijk' gekwetste (kinder-)lichamen en die grote gekwetste boom. Maar kwetsbaarheid schuilt misschien nog het meest in de onschuld, het onvermogen om gevaar te (h)erkennen.

Karel & Edward (c) Elke Andreas Boon

Meteen bij de eerste foto 'Marij' (2006) zet Elke Andreas Boon de wereld op zijn kop.
En dan begint een langgerekte dialoog met 'ups' en 'downs' tussen de geportretteerden onderling en de toeschouwers (misschien ook onderling), met heel veel recent werk (2010 en 2011).

Dikwijls sta je in twijfel tussen pose en natuurlijke verschijning, tussen verkramping en ontspanning, tussen bewondering en medelijden,... De afwisseling tussen foto's en (bijna onzichtbare) tekeningen op de eerste muur benadrukt de breekbaarheid van de 'condition humaine'. Kijk bijvoorbeeld naar nr. 15: 'Knees', 2010.
Even verder staan twee in het zwart geklede meisjes bij een raam ('Waiting', 2010) en duikt Dolores (Bouckaert) op ('Dolores And the Bird, 2011).

Op de achtermuur ontlokt de reeks in zwart-wit (nrs. 41 - 47) bij ons een gevoel van 'overgave met een hoek af'. Na de UFO (nr. 48) is het een en al jeugdige onschuld tegenover de duistere wereld (nrs. 49 - 56).

De derde muur begint met 'Lotte & Flore' in een tegelijk grappige, angstige, verkrampte en toch ontwapenende pose.
Ook in de grote foto 'Sisters' duikt een gelijkaardige invalshoek op, inclusief de omgeving.
Even verder vormen drie grote foto's naast elkaar een schitterende combinatie (nrs. 65, 66 en 67) met links een lichte angst, in het midden een zekere frivole overgave met het blauwe jurkje en het hoofd achterover en rechts een onvervalste uiting van 'colère'.

De video uiterst links toont een eeuwigdurend spel van leven en dood in een soort ballet van twee meisjes op een trap: 'Playing dead'. Let op de analogie met 'Kémie' (nr. 68).

Gaan kijken is de boodschap. Voor wat meer voorbereiding kunt U terecht op...


Maar Elke Andreas Boon heeft nog andere artistieke kwaliteiten. Ze schrijft voor en zingt met haar groep 'Mary & Me'. Wie haar in het echt aan het werk wil zien, kan op 12 augustus op de Sint-Paulusfeesten in Oostende terecht. Een voorsmaakje krijg je op http://www.maryandme.be/.

*

Wie nog meer foto's wil zien in het Fotografiemuseum kan nog één verdieping hoger terecht in het 'rariteitenkabinet' van Jacques SONCK (°1949). Sinds 1975 werkt hij aan een catalogus van opvallende figuren in het straatbeeld.

*
Tot 25 september 2011
in het Fotografiemuseum
Waalse Kaai 47
2000 ANTWERPEN

dinsdag tot en met zondag: 10 - 18 uur
maandag gesloten, behalve op feestdagen


(c) tekst: artspotter voor 'Waterschoenen'

Geen opmerkingen: