'Venice in solitude' van Christopher Thomas bij 51 Gallery te Antwerpen

Wie voor het eerst Venetië bezoekt, kan zich maar beter laten meedrijven op de toeristenstroom die vanaf de Piazzale Roma of het station Santa Lucia de vaporaetto naar het centrum neemt.

Je bereikt dan via het Canal Grande (de mooiste straat ter wereld) uiteindelijk de Piazza met het Dogenpaleis en de San Marcobasiliek.

Voor heel wat mensen begint en eindigt Venetië hier. Anderen keren later (telkens weer) terug en ontdekken stukje bij beetje het ware gelaat van deze unieke stad.

Venetië is een stad met ontzaglijk veel straatjes en kanalen. Je koopt er een stadsplan, maar loopt daarna eindeloos verloren, terwijl je steeds nieuwe plekken ontdekt en tenslotte toch weer op bekend terrein terecht komt.

Campo Ghetto Nuovo, 2010, archival pigment print on Arches paper,

printed 2012, 76x56 cm

(c) Christopher Thomas / Courtesy Fifty One Art Photography

Venetië is een theater met een decor als geen ander en acteurs die hun stiel kennen. Toeristen zijn tegelijk publiek en acteurs in een commedia dell'arte die telkens opnieuw opgevoerd wordt.

Wanneer op een augustusavond na een onweer het lege en natte San Marcoplein opnieuw volgelokt wordt door de orkesten van Quadri en Lavena aan één kant en Florian aan de overkant ... is dat misschien een deel van de Venetiaanse kitsch, maar voor de romantische en andere gevoelige zielen kan de avond (en Venetië) niet meer stuk. Er schuifelen zowaar dansende paartjes over het plein.

Wanneer dan nog een stevige bliksemschicht boven het Canal Grande losbarst, lijkt ook dat tot de enscenering te behoren. In Venetië weet je maar nooit.

Isola di San Giogio Maggiore II, 2010, archival pigment print on

Arches paper, printed 2012, 76x56 cm

(c) Christopher Thomas / Courtesy Fifty One Fine Art Photography

Venetië is cliché, droom, kunst, verleden, nachtmerrie, water, commedia dell'arte, stilte, drukte, verval, lawaai, toerisme, leegloop, Peggy Guggenheim, Cannaregio, Castello, San Marco, San Polo, Dorsoduro, Santa Croce, La Giudecca, Lido, Rialto, Ferrovia, Giardini, Grassi, Salute, Fondamente Nuove, Arsenale, San Michele, Academia, Torcello, Murano, Burano, Ghetto, San Giorgio, leven en dood, alles en nog veel meer...

*

Christopher THOMAS (°1961, Duitsland) gooit in zijn fotografie alle stedelijke activiteit, alle beweging overboord en behoudt enkel de eenzame kracht van de overbekende architecturale en landschappelijke clichés. Hij 'tovert' alles wat in de realiteit beweegt weg uit de foto's door met zijn grootbeeld polaroidcamera lange sluitertijden toe te passen.

Het resultaat is verbluffend. Het lijkt een terugkeer in de tijd van de stad zelf en van de fotografie als medium. De stilte is oorverdovend !

Palazzo Ducale III, 2010, archival print on Arches

paper, printed 2012, 76x56 cm

(c) Christopher Thomas / Courtesy Fifty One Fine Art Photography

Eerder bracht Christopher Thomas op een gelijkaardige manier zijn geboortestad München in beeld en 'toverde' hij New York, the city that never sleeps, om tot een lege, slapende stad.

'Venice in solitude' bevat foto's in zwart/wit, waar het scherpe beeld van de gebouwen soms wedijvert met de mistige omgeving: een hoek van het Dogenpaleis met sneeuw op het plein, het Canal Grande als een gladde spiegel omzoomd door de palazzo's met de Salutekerk aan de einder, pleinen en arcaden, gondels als geëtste bogen, het centrale plein van het Ghetto met een schraal boompje,...

'Venice in solitude', de overspoelde stad, hier ontdaan van alle ballast, wordt door Christopher Thomas aan haar eigen en onze gedachten overgelaten.

Wat kan 'eenzaamheid' toch ontzaglijk mooi zijn.

Venice in solitude

tot 5 mei 2012

FIFTY ONE FINE ART PHOTOGRAPHY

Zirkstraat  20

2000 ANTWERPEN

dinsdag t.e.m. zaterdag: 13 - 18 uur

www.gallery51.com