Zoeken in deze blog

donderdag 16 mei 2013

Kristof Van Heeschvelde met 'Please share' bij Galerie Jan Dhaese (Gent)


 
Toen ik Kristof VAN HEESCHVELDE een tijdje geleden in zijn atelier ging opzoeken, waren de schilderijen voor deze nieuwe tentoonstelling grotendeels klaar. Ze stonden of hingen er, elk met hun eigen verhaal, maar toch met een overkoepelend gevoel van enerzijds onschuldige 'vrijheid-blijheid' tegenover een overschaduwende dreiging.

De ervaring om ze nu terug te zien in de galerie is niet wezenlijk anders. Toch bezorgt de atelieromgeving ze dat stukje huiselijkheid, verbondenheid met hun ontstaansgeschiedenis en bronnen. In het atelier verspreid liggen foto's, boeken, prenten,... die als uitgangspunt voor de personages in het werk gediend hebben. Bovendien laten de perfect uitgewerkte potloodtekeningen zien hoe de kunstenaar zijn grote schilderijen tevoren helemaal in klein formaat op papier voorbereid heeft. 
 
 
 Kristof Van Heeschvelde, Blaming Evil, oil on canvas,
190 x 150 cm, 2013 (in atelier)
 
 
Het thema, de compositie, de hoofdfiguren zijn dus vooraf bepaald. De schilderkunstige uitwerking op groot formaat (190 x 150 cm) laat uiteraard nog speelruimte voor kleur en omgevingsinvulling. 
Kristof Van Heeschvelde selecteert en transformeert zijn personages, maar laat ze altijd achter in een soort wereldvreemdheid of achteloosheid.
 
Daar hangen ze dan in de galerie, plots oog in oog met een publiek, in een toch wel afstandelijker omgeving. Plots moeten ze zich tegenover heel wat mensen bewijzen.
Laat me meteen duidelijk zijn: ze doorstaan de nieuwe confrontatie 'met verve'.
 
Elk van deze werken straalt een intense betrokkenheid uit. Het dubbelgevoel van 'onschuld' en 'dreiging' speelt daarbij een belangrijke rol. De verhalen van Van Heeschvelde zijn geschilderde sprookjes, met alle ingrediënten vandien. Kristof Van Heeschvelde is geen doemdenker, maar veeleer een artistieke filosoof, die met milde blik kijkt naar de onverschilligheid en nonchalance van de mens in zijn omgang met de wereld. Het kan over milieuproblematiek gaan of de oppervlakkinge kracht van het kinderlijk mediavertier of diepgravende levensvragen, maar steeds houdt Van Heeschvelde een vleugje relativering achter de hand, stelt zich niet moralistisch op.
Dat weerhoudt hem er echter niet van een mening te ventileren.
 
En wat hem betreft, mag je als toeschouwer de boodschap gerust doorgeven: Please share!
 

Kristof Van Heeschvelde, potloodschetsen voor schilderijen 
 
 
 Wanneer je in de galerie binnenkomt, sta je meteen pal voor een bokser die in de ring onderuit lijkt te gaan. Het gevaar zit hem letterlijk op de nek in de vorm van een dreigende ezelskop. Het publiek dat summier in de achtergrond van de ring weergegeven is, wacht vol ongeduld op de definitieve neergang van de 'held'.
Zin voor compositie en een uitgesproken kleurenpalet resulteren in een meer dan stevig tafereel.
 
In het atelier werden we uitbundig begroet door 'Loulou', de hond des huizes die ook in de galerie (in geschilderde versie) zijn opwachting maakt. Vanuit de tweede kamer houdt Loulou het komen en gaan nauwlettend in het oog.
 
Nichtjes van de kunstenaar poseren als Mega Mindy en achter 'Mindy W' helemaal achteraan in een hoekje houdt zich zelfs zijn vader schuil.
 
Bij de kleine schilderijen is zeker ook 'Joke' één van mijn favorieten: een schijnbare eenvoud, een stevig kleurenpalet, een gezicht dat uit een andere tijd lijkt te stammen, een intelligente grijns en een verhaal waar je verder het raden naar hebt.
 
Vlakbij hangt het grote schilderij 'Carriage'. Daarin is het kind ontleend aan een schilderij van Velazquez en getransponeerd naar een 'eigentijdse' versie. Het kind voert zijn eigen monstertje op wielen mee, als een soort talisman. Kinderlijke onschuld versus boze dromen?
 

 Kristof Van Heeschvelde, Carriage, oil on canvas, 190 x 150 cm, 2013
Kristof Van Heeschvelde, Joke, oil on canvas, 45 x 40 cm, 2013
 
 
 Alles wat U ooit over het dragen van een kilt wilde weten maar nooit hebt durven vragen, wordt hier door 'Wingman' in woord en daad geïllustreerd. En ik die dacht dat er niets onder die kilt zat. Maar ja, wie ben ik om de kunstenaar tegen te spreken?
 
Bij het meisje in 'The Bucket List' leg ik spontaan de link met de vrouw uit 'Joke'. Met haar emmertje draagt het meisje het water uit de zee wellicht naar de slotgracht van het zandkasteel dat ze op het strand aan het bouwen is. Intussen wordt haar intense zorgeloosheid onmiskenbaar bedreigd door een hoge, duistere golf achter haar.
Misschien ziet de vrouw in 'Joke' hoe haar eigen leven haar ontglipt en is zelfs haar persoonlijke 'bucket list' weggevlogen...
 

 Kristof Van Heeschvelde, The Bucket List,
oil on canvas, 190 x 150 cm, 2013
 
 
 In het sobere en in hoofde van de estafetteloper blijkbaar sombere 'Outrun' lijkt de tijd stil te vallen. Of is dit tafereel voor de loper veeleer eeen manier om zijn sombere gedachten achter zich te laten? Run for life...
 
Please share!
 
START SPREADING THE NEWS...
 
Kristof Van Heeschvelde
 
tot 16 juni 2013
in
Galerie Jan Dhaese
Ajuinlei 15B
9000 gent
 
woensdag t.e.m. zaterdag: 14 - 18 uur
zondag: 11 - 14 uur
 
 
© Artspotter voor WATERSCHOENEN


Geen opmerkingen: