Zoeken in deze blog

donderdag 18 juli 2013

WATOU 2013: over de liefde die we niet begrijpen ...


Sinds de doorstart van het kunstenfestival in 2009 viert WATOU dit jaar een eerste jubileum, met een tentoonstellingsparcours dat zowel in de poëzie als de beeldende kunst voor 'Verrassende Verhalen # 5' zorgt.
De formule is nog lang niet versleten, wel in tegendeel, want 'Watou' is helemaal op kruissnelheid.

Met zon en aangename temperaturen als toemaatje staat niets een 'lange hete artistieke zomer' in de weg.




Als vanouds duiken, zowel in het beeldend luik als in de poëzie, bekende en beroemde namen op naast aanstormend (of voorzichtig in beeld verschijnend) jong en minder jong talent.

Ook in 2012 en 2011 nam WATERSCHOENEN u mee naar dit kunstenfestival. In het parcours van toen is het Blauwhuys vervangen door een nieuwe locatie (De Graanschuur) vlakbij het Parochiehuisje.

Starten doe je nog steeds in het Douviehuis op de hoek van het dorpsplein. Wie nog niet helemaal doordrongen is van het thema voor dit jaar, kan daar meteen kiezen voor een 'shot' LOVE van Valerio LOI uit zijn serie 'Human Feelings as Drugs' (2012). Met JOY, PEACE, EMPATHY en HOPE komt u in deze context natuurlijk ook al een eind ver.

Neem ook de tijd voor de 'Festivalshop' met bundels van deelnemende dichters en andere publicaties.

Met uw toegangskaart kunt u nu op stap naar het voormalige klooster enkele deuren verder in de straat.

De debatten over liefde en relaties worden meteen in de gang geopend met de visuele poëzie van Mark INSINGEL: "Als zij dan hij ..." (hier draait de liefde rondjes).
Om de hoek laat de Italiaanse beeldhouwer Marcantonio Raimondi MALERBA een klein olijfboompje letterlijk uit een (keramieken maar zeer realistisch) hart groeien als symbool voor een ontluikende liefde. (Het ziet er eerlijk gezegd een beetje 'luguber' uit, maar het is wel to the point)

 

 Martina Strusny, Warten/Waiting, 2011,
mixed media installatie (deel)
© Marina Strusny
 
 Op de bovenverdieping laat ik me meteen 'inpakken' door Martina STRUSNY, die in haar installatie 'Warten / Waiting' via het onophoudelijk schillen van appelen een zoektocht naar de essentie wil symboliseren. De eindeloosheid wijst op de ongrijpbaarheid van het sublieme.
 
Intussen vraagt Leonard COHEN zich in een gedicht af: "Wat moet ik aan met die liefde van mij ... ?"
 
Louise BOURGEOIS en Annette MESSAGER gaan in de achterkamer een gesprek aan over vrijheid, eenzaamheid, eigenheid en verlangen in de liefde. De kronkelende pijlen van Bourgeois zoeken een (schijnbaar) onmogelijke uitweg in het centrum, terwijl Messager met 'Désir' in haar eigen netten verstrikt lijkt te raken.
 
Toch houdt dichter Nic VAN BRUGGEN zich tegen de muur als onvoorwaardelijke minnaar klaar.
 

Dichter aan de lijn @ Watou 2013 
 
 
We worden nu in de Kerkhofstraat verwacht. Daar staat een rij oude telefooncellen, waar je op eenvoudig verzoek een dichter aan de lijn krijgt. Deze installatie is een onverwachte visuele ingreep, gekoppeld aan een auditief contact met ... Leonard NOLENS, Eddy VAN VLIET, Eva GERLACH, Luuk GRUWEZ, Charles DUCAL, Rutger KOPLAND, Anna ENQUIST, Remco CAMPERT en Gerrit KOUWENAAR.
 
Ook de dichters Paul SNOEK en Hughes C. PERNATH beleven een revival met een gedicht op de pastoriemuur. 'De zwemmer' van Paul SNOEK zal u ongetwijfeld nog bekend in de oren klinken (al had ik in combinatie met al die liefde ook graag 'Als ik geen rood meer heb' zien verschijnen...).
 
In de kerk zorgt de Spaanse Vlaming Carlos AIRES voor spektakel met ekele barokke, nogal duistere en provocatieve installaties. Messen alom en in 'Love is in the air' hangt een oud Christusbeeld tegen een houten wand van een messenwerper uit het circus. Neem daarbij de verlichte letters van de titel.
The show must go on !
 
In het Gemeentehuis worden we allereerst geconfronteerd met Marina ABRAMOVIC en ULAY, een kunstenaarskoppel voor wie kunst en partnerschap zich tussen 1976 en 1988 op het scherp van de snee afspeelden, zoals in 'Rest Energy', waar onderlinge afhankelijkheid en wederzijds vertrouwen elkaar in evenwicht houden.
 

 Ian Burns, A Promise of More, 2009,
gloeilampen, vergrootglas, hout,
122 x 89 x 51 cm
Courtesy Galerie Ernst Hilger, Wenen
© Ian Burns
 
 
Laat u boven meteen links (ver)leiden door de rode gloed van Ian BURNS, die met de installatie 'A Pomise of More' (You) de verliefden door een roze bril laat kijken
 
Wat een verschil met de verduisterde grote zaal daarnaast, waar Berlinde DE BRUYCKERE twee lichamen laat versmelten. Laat u tegelijk via de hoofdtelefoon door Peter VERHELST auditief omarmen met de intieme tekst van 'Die Liebe'.
 
 
Jan Van Oost, Mimesis, 2009
Carraramarmer, 98 x 65 x65 cm
© Jan Van Oost
 
 
Het piepkleine huisje 'De Rode Hoed' heeft tegelijk de allure van een museum en een mausoleum gekregen met de marmeren sculptuur 'Mimesis', waarin Jan VAN OOST de thema's Eros en Thanatos op indringende wijze laat versmelten. Vanuit een bepaalde hoek bekeken is het 'hart' tussen de geliefden wel heel duister. Vorig jaar mochten we diezelfde sculptuur nog in de tentoonstelling 'Sehsucht' in het Kasteel van Gaasbeek ontdekken.
Laat u bovendien niet afschrikken door het 'donkere' meisje in het aangrenzende kamertje.
 
Tijdens de wandeling naar de Douviehoeve, net over de dorpsgrens, krijgen we de tijd om de duistere gedachten te laten vervagen.
Ter plekke laten we ons meteen 'vervoeren' door de schitterende levensvormen van Chantal GRARD, tegenover het sobere decor in woord en beeld van de Nederlandse dichter des vaderlands Anne VEGTER.


Chantal Grard, Nymphe, 2004,
hard en zacht polyurethaanschuim, gips
80 x 60 x60 cm, 80 x 60 x 50 cm, 70 x 70 x 60 cm
© Chantal Grard
Naar teksten van Marie-Anne Gheeraert, Hugo Brutin, Bert Popelier en Christine Vuegen
 
 
 Maar we moeten verder, want er wacht ons nog een flinke brok.
In de grote schuur zien we allereerst de Israëlische Sigalit LANDAU met werk dat meteen op je netvlies gebrand staat, maar toch enige duiding verwacht. De video bij de installatie met de geknoopte schoenen zal al wat klaarheid brengen. Toch is het goed even de tijd te nemen voor de tekst ter plekke.
 
Tussendoor schopt Wislawa SZYMBORSKA ons een geweten in haar gedicht 'Wederkerigheid'.
 
Een foto van Goran TOMASEVIC duwt ons (ondanks alles) op poëtische wijze met onze neus op de rauwe werkelijkheid van de Syrische oorlog, net voor we de droomwereld met de 'Private Moon' van Leonid TISHKOV binnenstappen: poëzie zonder woorden...
De kleine prins is een Russische kunstenaar geworden (of is het omgekeerd ?).
 

 Leonid Tishkov, Private Moon, 2003 - 2013
© Leonid Tishkov
 
 We keren terug door de vorige zaal en ontdekken even verder nog enkele kabinetten met zowel beeldende kunst als poëzie.
 
Een ontmoeting met de fotografie van MEMYMOM (moeder en dochter) is voor Waterschoenen een vertrouwd beeld.
Speciaal voor Watou maakten ze dit tweeluik. 'The hand that rocks the cradle' is in het gelijknamige gedicht van William Ross Wallace (1819-1889) meteen ook 'the hand that rules the world' ...
Blessings on the hand of women !
 
De dames van Memymom zijn voor elkaar in de wieg gelegd.
 
(Van 20 september tot 3 november 2013 zijn ze met hun verborgen intiem fotoarchief 'The Umbilical Vein' te gast in het Vlaams Cultuurhuis 'De Brakke Grond' in Amsterdam.)
 

MEMYMOM, The hand that rocks the cradle #1 & #2, 2013
45 x 100 cm
© Lisa De Boeck & Marilène Coolens 
 
Vlakbij straalt het door de oude moeder van Leonid TISHKOV gebreide, veelkleurig pak (met de resten van oude kledingstukken uit de familie) een warme betrokkenheid uit.
 
Laat u tussendoor even met beide voeten op de grond zetten met de 'simpele' poëzie van Jules DEELDER: 'Voor Ari'.
 
Pawel WOCIAL steelt de show met twee even opzienbarende als bevreemdende 'sculpturen'. De gedegenereerde wolvin in 'Look at me' krijgt vlakbij een onverwachte tegenspeler in 'Toxic Mary' van BANKSY. 
 

Pawel Wocial, Look at Me (detail), 2011
acryl, polyesterhars, natuurlijk haar, silicone, 210 x 320 x 70 cm
© Pawel Wocial
Banksy, Toxic Mary, 2004, zeefdruk, 60,5 x 80 cm © Banksy
Sigalit Landau, Somnabulin / Bauchaus, 2004, metaal, mixed media,
100 x 200 x 170 cm © Sigalit Landau
 
 
Nu wacht ons een ode aan de dichter Herman DE CONINCK. In de eregalerij krijgt hij het gezelschap van zijn dochter Laura DE CONINCK, die bij elf gedichten van haar vader voor 'medplichtige' illustraties zorgde.
 
In de videoruimte vlakbij houden zijn vrienden zich klaar voor een gesprek over de dichter en de mens.
 

Willy Tibergien groet Herman & Laura De Coninck 
 
 
 Vergeet de kleine stalletjes op het erf van de Douviehoeve niet (met o.a. Mattias DE LEEUW en Ramsey NASR).
 
Werp zeker nog een blik op de vijver, voor het geval u de 'Drama King' van INJECT LOVE bij aankomst gemist hebt.
 

Inject Love, Drama King, 2012, mixed media installatie
 
 
In de Graanschuur worden we verwelkomd door Thomas BOGAERT met intrigerende filmstills en verder lokt het opzwepende geluid van zijn flitsende video 'Cage and Aviary Birds' in het achterkamertje.
 
In de belendende kamer krijgt Johan DE WILDE een mini museum voor zijn geduldig geconcipieerde lijntekeningen.
 
In de donkere, achterste ruimte botsen we tegelijk op verrassing en herinnering. Met een foto en een kussen neemt Jonas VANSTEENKISTE me in gedachten mee naar de tentoonstelling At first sight in IMAL (Brussel) (georganiseerd door Endroit de Nicolas), waar twee zussen zijn performance 'US' presenteerden. Met een kussen tussen hun beider gezichten waren ze 'verbonden' en 'aan elkaar overgleverd': overgave en vertrouwen (herinner u Abramovic & Ulay).
Het beeld van die tijdelijk herhaalde activiteit is me na al die jaren duidelijk bijgebleven.
 
Met zijn installatie 'A House is not a trap' (Housetraps) toont VANSTEENKISTE andere duale situaties. Laten we ons vangen in deze 'huizenval'? Waar ligt de grens tussen vrijheid en een beschermend cocon?
 
Ontdek in deze ruimte ook het 'hart' van Natasja LEFEVRE dat als campagnebeeld voor WATOU 2013 fungeert.
 

Jonas Vansteenkiste, A House is not a Home (Housetrap), 2012 - 2013,
mixed media installatie, 24 x 47 cm (drie versies)
& US, 2008, C-print, 55 x 68 cm
© Jonas Vansteenkiste 
 
Op de vensters van het Parochiehuisje staat BOU-CHERIE. De hazen van Floor COOLSMA geven zich niet zomaar gewonnen.
 
Een poedel met rode lipstick (van Edward LIPSKI) ligt in de lijn van de wolf bij Pawel WOCIAL. Hoe 'maakbaar' zijn huisdieren?
 
Een huisje vol dierenliefde... van honden en slakken over vogels...
 
'Another Paradise' van François-Xavier COURREGES filmt lange tijd een koppel 'lovebirds', waarvan er op een bepaald ogenblik één verdwijnt en de andere stilletjes wegkwijnt. Een betere allegorie voor een liefdespaar is niet denkbaar.
 

 Floor Coolsma, Boucherie, 2012, verf, variabele dimensies
© Floor Coolsma
 
François-Xavier Courrèges, Another Paradise, 2005, video, 5 ' 36 "
© François-Xavier Courrèges
Naar teksten van François-Xavier Courrèges en Franck Lamy
 
 
 Tenslotte wacht Koen VANMECHELEN ons op in de kelder van de brouwerij. Vorig jaar nam WATERSCHOENEN u mee naar Alden Biezen voor zijn uitgebreide tentoonstelling 'COMBAT'. De werken in Watou komen uit deze tentoonstelling.
In tegenstelling tot de 'barokke' presentatie binnen het kader van dat prestigieuze kasteel toen, laat Vanmechelen zijn werken hier terugkeren naar de absolute essentie, enkel op de eigen kracht aangewezen.
 

 Koen Vanmechelen, The Eggcord - C.C.P., 2008
300 x 300 x 450 cm (variabele afmetingen)
glazen eieren, staalkabel, Courtesy Linda en Guy Pieters
&
In Transit - C.C.P., 1999
200 x 300 cm (variabele afmetingen), video
Courtesy Cosmopolitan Chicken bvba - Koen Vanmechelen, Hasselt
& CCP Productions, Hasselt
 
 
 Over de liefde die we niet begrijpen...
 
... maar ook over de liefde van kunstenaars voor hun uitrukkingsmiddelen en hun thematiek, over de liefde van de curatoren voor het beeldende aspect (Jan Moeyaert) en de poëzie van de taal (Willy Tibergien), over de liefde van de bezoekers voor de kunst en voor elkaar...
 
Natuurlijk kon binnen het bestek van dit verslag niet alles en iedereen aan bod komen. Het was dan ook de bedoeling u de weg naar Watou te tonen. Uw eigen bezoek zal ongetwijfeld een veel ruimer beeld schetsen.
De catalogus van WATOU 2013 is bovendien een schitterende samenvatting van het project.
 
 
Kunstenfestival Watou 2013
Verzamelde Verhalen # 5
 
tot 1 september 2013
woensdag t.e.m. vrijdag: 14 - 18 uur
zaterdag - zondag: 11 - 19 uur
donderdag 15 augustus: 11 -19 uur
 
Voor meer info en nevenactiviteiten:
 
 
  
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
 
 
 


Geen opmerkingen: